Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΚΗ ΓΚΟΓΚΑ, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ


Με τη σοβαρότητα που αρμόζει σ’ έναν πετυχημένο ποδοσφαιριστή, με την ειλικρίνεια που αρμόζει σ’ έναν αληθινό άνθρωπο. Εντύπωση προκαλεί η αξιοπιστία στα λεγόμενά του, η συναίσθηση της ευθύνης που έχει κάποιος να είναι συνεπής προς κάτι που έχει αναλάβει, η αυτοκυριαρχία, η αυτοσυγκράτησή του. Επιβλητικό στυλ. Εξαιρετική αγωγή. Ο Σάκης Γκόγκας, ποδοσφαιριστής από την ομάδα του Πανσερραϊκού, με αφορμή τα 50ά γενέθλια από την ίδρυση της ομάδας το 1964, μοιράζεται μαζί μου σε ένα όμορφο καφέ κοντά στο κέντρο της πόλης, ένα ζεστό απόγευμα, τις εμπειρίες του από τα γήπεδα, τις μεταγραφές, την πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, το Αμβούργο, την πολιτική, στην οποία ενεπλάκη για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ φαντάζεται τη ζωή του σε 20 χρόνια από σήμερα.





Θ.Θ.: Το μαγνητόφωνο είναι on κι εγώ αρχίζω να εκφωνώ: 31 Μαΐου του 2014, συνέντευξη με τον ποδοσφαιριστή του Πανσερραϊκού, Σάκη Γκόγκα. Αρχικά, θέλω να γυρίσουμε στο μακρινό πλέον 2004, όπου έρχεσαι για πρώτη φορά στην ομάδα του Πανσερραϊκού. Τι έχει αλλάξει στον Σάκη - άνθρωπο και στον Σάκη - ποδοσφαιριστή από τότε;

Σ.Γ.: Καταρχάς, ήθελα από μικρό παιδί να παίξω στον Πανσερραϊκό. Δε μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω από την πρώτη στιγμή της ποδοσφαιρικής μου καριέρας. Ωστόσο, όταν ήρθε επιτέλους η στιγμή ήταν κάτι ξεχωριστό και ευχάριστο. Το γεγονός ότι αγωνιζόμουν στην ομάδα της πατρίδας μου με γέμιζε με περισσότερες ευθύνες. Ακολούθησε μία πολύ παραγωγική τριετία για μένα, διότι είχα καλή απόδοση, γεγονός που με βοήθησε να πετύχω κι άλλες μεταγραφές.

Θ.Θ.: Στα επόμενα 3 χρόνια πετυχαίνεις 33 γκολ σε 96 ματς και κατατάσσεσαι στη 14η θέση των σκόρερ του Πανσερραϊκού όλων των εποχών. Σήμερα βρίσκεσαι στην 9η θέση. Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Σ.Γ.: Όταν γράφεται το όνομά σου στις σελίδες της ιστορίας της ομάδας σου είναι μια ιδιαίτερη επιτυχία. Βέβαια, έχω μάθει να μη στέκομαι τόσο στις προσωπικές επιτυχίες, όσο στις ομαδικές. Θα προτιμούσα, δηλαδή, να μην κατέχω αυτό το ρεκόρ και να είχε πετύχει η ομάδα μεγαλύτερη διάκριση.

Θ.Θ.: Το 2007 βγάζεις τη φανέλα του Πανσερραϊκού για χάρη του Ιωνικού. Για ποιο λόγο;

Σ.Γ.: Μετά από τρεις γεμάτες σεζόν στον Πανσερραϊκό, έκρινα ότι χρειαζόμουν μια αλλαγή. Η ομάδα δεν είχε καταφέρει να πετύχει το στόχο της ανόδου της στη Superleague κι εγώ έψαχνα ένα νέο κίνητρο. Βρέθηκα τότε με τον αείμνηστο και αδικοχαμένο Θεοδωρίδη και δεν καταφέραμε να συμφωνήσουμε για την επέκταση του συμβολαίου μου κι έτσι ήταν ευκολότερο να μεταπηδήσω σε μια άλλη ομάδα. Εκείνη την περίοδο με προσέγγισε ο Πρόεδρος του Ιωνικού, ο κύριος Κανελλάκης, με τον οποίο συμφωνήσαμε σε δέκα λεπτά και υπογράψαμε σχεδόν αμέσως.

Θ.Θ.: Το έχεις μετανιώσει; Γιατί την επόμενη χρονιά ο Πανσερραϊκός κατάφερε την άνοδο στη Superleague.

Σ.Γ.: Δεν πρέπει να μετανιώνουμε ποτέ και για τίποτα.

Θ.Θ.: Μετά από 7 χρόνια περίπου επιστρέφεις στην ομάδα του Πανσερραϊκού, δηλώνοντας έκπληκτος για το γεγονός ότι οι Σερραίοι φίλαθλοι σε αγαπούν ακόμη και σε θέλουν στην ομάδα. Τι κλίμα συναντάς στην ομάδα εκ των έσω; Περίμενες, δηλαδή, διαφορετική αντιμετώπιση;

Σ.Γ.: Δεν περίμενα διαφορετική αντιμετώπιση από τους Σερραίους φιλάθλους, διότι είναι γνωστό το δέσιμο που έχω μαζί τους, κάτι που με βοήθησε πολύ ώστε να προσαρμοστώ ξανά στην ομάδα. Ένιωσα την αγάπη του κόσμου από την πρώτη στιγμή και μπόρεσα εύκολα να αφοσιωθώ στο αγωνιστικό κομμάτι. Όσον αφορά στο κλίμα που συνάντησα, ήταν λίγο διαφορετικό από την πρώτη φορά, επειδή τα προηγούμενα χρόνια η ομάδα αγωνιζόταν στην Α’ και Β’ Εθνική, ενώ τώρα βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας της και στη Γ’ Εθνική.

Θ.Θ.: Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή της καριέρας σου στη μέχρι τώρα πορεία σου στο ποδόσφαιρο;

Σ.Γ.: Η χειρότερη στιγμή που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου είναι το παιχνίδι Πανσερραϊκός - Ακράτητος, στην τελευταία Αγωνιστική, όπου αν κερδίζαμε θα πετυχαίναμε την άνοδο στη Superleague. Το γήπεδο ήταν κατάμεστο, 13.000 περίπου φίλαθλοι, μέρες πριν η πόλη ζούσε σε ρυθμούς αγώνα και αισιοδοξούσε, αλλά πάρα το γεγονός ότι δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό ηττηθήκαμε με 0 - 1. Το αποτέλεσμα σκόρπισε μεγάλη θλίψη και απογοήτευση στους οπαδούς της ομάδας μας, γιατί ο Πανσερραϊκός είχε να αγωνιστεί στην Α’ Εθνική 16 χρόνια και φιλοδοξούσε στη θετική έκβαση του παιχνιδιού. Οι καλύτερες εμπειρίες ήταν ότι αγωνίστηκα στις μικρές εθνικές ομάδες με το εθνόσημο, ότι κατέκτησα το Πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής με την ομάδα της Κέρκυρας και πετύχαμε την άνοδο στην Α’ Εθνική, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία της Κέρκυρας και φυσικά το γεγονός ότι είμαι στην ομάδα του Πανσερραϊκού.

Θ.Θ.: Ποιο είναι το χειρότερο σχόλιο που έχεις ακούσει μέσα στο γήπεδο;

Σ.Γ.: Έχουν προσβάλλει την οικογένειά μου, εμένα προσωπικά… ακούς τα πάντα από την κερκίδα! Η ουσία είναι ότι πρέπει να μείνεις απερίσπαστος και να μη χάσεις την αυτοσυγκέντρωσή σου. Αν πέσεις στην παγίδα ν’ αντιδράσεις, δεν μπορείς να συγκεντρωθείς στον αγώνα.

Θ.Θ.: Σε ποια ομάδα συνάντησες το μεγαλύτερο αντίπαλο και ποιος ήταν αυτός;

Σ.Γ.: Αγωνιζόμουν στον Ιωνικό και ο μεγαλύτερος αντίπαλος υπήρξε ο Ολυμπιακός. Και ο ΠΑΟΚ είναι μία πολύ δυνατή ομάδα. Προσωπικά, μου προκαλεί δέος.

Θ.Θ.: Έχεις άγχος πριν από κάθε αγώνα;

Σ.Γ.: Πρέπει να υπάρχει άγχος πριν τον αγώνα. Με την προϋπόθεση όταν πλησιάζει η έναρξή του να μετατρέπεται σε θετική ενέργεια.

Θ.Θ.: Το άγχος του ποδοσφαιριστή είναι παρόμοιο με το άγχος που έχει ένας ηθοποιός ή ένας τραγουδιστή πριν εμφανιστεί επί σκηνής;

Σ.Γ.: Νομίζω είναι διαφορετικό.

Θ.Θ.: Πέρυσι σε συνέντευξή σου δήλωσες ότι θέλεις να ολοκληρώσεις την καριέρα σου με το λιοντάρι στο στήθος. Αν δεχόσουν πρόταση από μία μεγαλύτερη ομάδα και με περισσότερα χρήματα θα έλεγες όχι;

Σ.Γ.: Θα έλεγα όχι. Είμαι σε μία φάση που δεν κοιτάζω τόσο το οικονομικό κομμάτι όσο το συναισθηματικό. Θέλω η τελευταία φανέλα που θα φορέσω να είναι του Πανσερραϊκού.

Θ.Θ.: Είπες, επίσης, ότι «το ποδόσφαιρο στη χώρα μας δεν κάνει άλματα προόδου». Τι εννοείς;

Σ.Γ.: Όταν το 2004 η Εθνική μας ομάδα κατέκτησε το Euro, ήμουν πεπεισμένος ότι θα γραφτεί μια νέα σελίδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήλπιζα ότι θα η νίκη μας θα έδινε τη δύναμη και το έναυσμα στους αρμόδιους να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το ελληνικό Πρωτάθλημα, ώστε να επαληθευτούν στο μέλλον κι άλλες επιτυχίες. Δυστυχώς, όμως, βλέπουμε ότι το ποδόσφαιρο όχι μόνο δεν έχει κάνει βήματα μπροστά, αλλά το επίπεδο έχει φτάσει πλέον πολύ χαμηλά.

Θ.Θ.: Προσφάτως, σε συνέντευξή σου, σχολιάζοντας την πορεία της ομάδας στη Γ’ Εθνική, αναφέρθηκες στα προβλήματα και τους τραυματισμούς σου, εξ αιτίας των οποίων δεν μπόρεσες να βοηθήσεις την ομάδα σε κρίσιμα ματς, όπως με τον Εύοσμο, την Ελευθερούπολη και τους Αμπελόκηπους, ενώ παράλληλα εξέφρασες την απογοήτευσή σου και ζήτησες συγνώμη για την απόδοση της ομάδας στα ματς με το Αγιονέρι και τον Ακροπόταμο. Πιστεύεις ότι οι τραυματισμοί σου επηρέασαν την πορεία της ομάδας;

Σ.Γ.: Δε λέω ότι αν αγωνιζόμουν σ’ εκείνα τα 3 - 4 παιχνίδια η ομάδα μπορεί και να κέρδιζε, αλλά σίγουρα θα είχα συμβάλλει έστω λίγο παραπάνω, ώστε να πετυχαίναμε κάτι καλύτερο.

Θ.Θ.: Τι ωθεί έναν ποδοσφαιριστή να απολογηθεί δημοσίως για την αρνητική εξέλιξη της πορείας κάποιων ματς;

Σ.Γ: Ο σεβασμός προς το φίλαθλο κοινό που πληρώνει εισιτήριο κάθε Κυριακή για δει την αγαπημένη του ομάδα, ενώ πολλές φορές ξοδεύεται για να την ακολουθήσει κι εκτός πόλης κι ο σεβασμός προς το ίδιο μας το πρόσωπο και προς τους διοικούντες που κάνουν πολλές θυσίες στα δύσκολα αυτά χρόνια.

Θ.Θ.: Υπήρξαν ποτέ στη ζωή σου πειρασμοί ή λόγοι, οι οποίοι σε οδηγούσαν να εγκαταλείψεις τα γήπεδα;

Σ.Γ.: Ποτέ. Από τα έξι μου που θυμάμαι τον εαυτό μου με μία μπάλα, είμαι πάντοτε αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο και δεν αφήνω κανέναν και τίποτα να με αποσπάσει από αυτό.

Θ.Θ.: Αν σου δινόταν η ευκαιρία να παίξεις σε κάποια ομάδα του εξωτερικού ποια θα ήταν αυτή;

Σ.Γ.: Στην ομάδα του Αμβούργου. Διότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Αμβούργο, η ομάδα είναι ιστορική, λατρεύω το γερμανικό πρωτάθλημα και είχα τη δυνατότητα να μεγαλώσω στις ακαδημίες του Αμβούργου.

Θ.Θ.: Οι οποίες, φαντάζομαι, δεν έχουν καμία σχέση με τις ελληνικές…

Σ.Γ.: Ακριβώς. Τα πάντα είναι διαφορετικά. Οι υποδομές, οι γηπεδικές συνθήκες, οι προπονήσεις, η νοοτροπία, των ποδοσφαιριστών, των προπονητών, των φιλάθλων…


Ο ΣΑΚΗΣ ΓΚΟΓΚΑΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2014

Θ.Θ.: Ποια ομάδα, εκτός από την Εθνική μας, προβλέπεις ότι θα πάει καλά;

Σ.Γ.: Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία. Σ’ αυτό το Μουντιάλ, όμως, θα έχουμε μία έκπληξη ή από τη Γαλλία ή από την Αγγλία.

Θ.Θ.: Υπάρχει κάποιος παίκτης που πιστεύεις ότι θα ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους;

Σ.Γ.: Θεωρώ ότι πολύ καλό Μουντιάλ θα κάνει ο Messi. Είναι ένας παίκτης με απίστευτο ταλέντο, ο οποίος αμφισβητήθηκε ιδιαίτερα στο δεύτερο γύρο του ισπανικού Πρωταθλήματος, αλλά και στις ευρωπαϊκές του εμφανίσεις με τη Barcelona.

Θ.Θ.: Δε σκέφτηκες να το κυνηγήσεις να μπεις στην Εθνική;

Σ.Γ.: Δεν είναι εύκολο να μπει κανείς στην Εθνική. Πρέπει να αγωνίζεσαι σταθερά στην Α’ Εθνική και να ξεχωρίζεις εκεί.

Θ.Θ.: Όταν ήσουν στην Α’ Εθνική δεν το σκέφτηκες;

Σ.Γ.: Ήμουν 18 χρονών. Ήταν δύσκολο σ’ εκείνη την ηλικία να είσαι στις επιλογές για την Εθνική. Είχα, όμως, την τύχη να παίξω και στην Εθνική Νέων και στην Εθνική Παίδων. Μάλιστα, συμμετείχα και σε ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου κατακτήσαμε την τέταρτη θέση στην Σουηδία. 


Ο ΣΑΚΗΣ ΓΚΟΓΚΑΣ ΚΑΙ: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ - ΤΑ ΙΝΔΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - Ο ΕΡΩΤΑΣ

Θ.Θ.: Κορυφαίοι αθλητές, όπως ο Ρόμπιν Ρότζερς από το ποδόσφαιρο, ο Τομ Ντάλεϊ από την κολύμβηση, ο Τζέισον Κόλινς από το μπάσκετ, ο Ορλάντο Κρουζ από την πυγμαχία έχουν μιλήσει ανοιχτά για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και έχουν παραδεχτεί δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Είναι κάτι που σε ενοχλεί; Το αποδέχεσαι; Το κατακρίνεις;

Σ.Γ.: Κάποιοι είναι απόλυτοι σ’ αυτό το θέμα. Προσωπικά, δεν το κατακρίνω, δεν είμαι καθόλου ρατσιστής. Ο καθένας έχει τις δικές του προτιμήσεις, φτάνει να μην το «φωνάζει». Δεν είναι δουλειά μας να κρίνουμε τον καθένα για το τι κάνει στην κρεβατοκάμαρά του. Μου έχει τύχει να έχω ποδοσφαιριστή ομοφυλόφιλο. Δεν πρέπει να το καταδικάζουμε.

Θ.Θ.: Κάποια στιγμή ασχολήθηκες με πολιτική.

Σ.Γ.: Την περίοδο 2004 - 2007, ο κύριος Μωϋσιάδης εδώ στις Σέρρες μού έκανε την πρόταση να κατέβω στις εκλογές ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Μολονότι στην αρχή ήμουν αρνητικός, τελικά αποφάσισα να ζήσω και αυτή την εμπειρία. Δεν ενθουσιάστηκα με το χώρο της πολιτικής και δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά.

Θ.Θ.: Γιατί;

Σ.Γ.: Γιατί η πολιτική στην Ελλάδα δεν είναι ειλικρινής. Τάζουν χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους.

Θ.Θ.: Ποιος ποδοσφαιριστής είναι το ίνδαλμά σου;

Σ.Γ.: Θαυμάζω τον Βραζιλιάνο Ronaldo και τον Zlatan Ibrahimović. Ο μεν Ronaldo δικαιολογημένα έχει χαρακτηριστεί ως φαινόμενο και είναι από τους πιο κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από το ποδόσφαιρο. Και ο Ibrahimović θεωρώ ότι είναι ένας επιθετικός με πολύ πλούσια σωματικά προσόντα, είναι πολύ δυνατός, έχει καλή τεχνική για το ύψος του και μου αρέσει το πάθος που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο.

Θ.Θ.: Ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει στο βωμό της καριέρας σου στο ποδόσφαιρο;

Σ.Γ.: Όταν έφυγα για την Αθήνα μόνος μου στα 17 μου χρόνια.

Θ.Θ.: Υπήρξε κάποιος από το περιβάλλον σου, ενδεχομένως οι γονείς, που σου απαγόρευσαν να γίνεις ποδοσφαιριστής;

Σ.Γ.: Όχι, κατάλαβαν όλοι από την πρώτη στιγμή πόσο πολύ αγαπώ το ποδόσφαιρο. Ίσα ίσα που με έσπρωξαν προς αυτή την κατεύθυνση, ζητώντας μου να μην εγκαταλείψω το διάβασμα για τα μαθήματα στο σχολείο.

Θ.Θ.: Διαβάζεις βιβλία;

Σ.Γ.: Διαβάζω για την ιστορία του ποδοσφαίρου και Γεωγραφία.

Θ.Θ.: Τι μουσική ακούς;

Σ.Γ.: Ανάλογα με τη διάθεση. Και ξένα και ελληνικά.

Θ.Θ.: Πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά του έρωτα στη ζωή σου; Σε συνδυασμό με την επαγγελματική σου δραστηριότητα.

Σ.Γ.: Είναι πολύ σημαντική, η αλήθεια είναι αυτή. Όταν θέλεις να χαλαρώσεις και συζείς με μια γυναίκα, είναι απαραίτητο η παρουσία που έχεις δίπλα σου να μπορεί να σε αποφορτίσει. Κι όταν το κλίμα κι η ατμόσφαιρα στο σπίτι είναι ok, αυτό βγαίνει και στη δουλειά.

Θ.Θ.: Πιστεύεις ότι υπάρχει καθορισμένη μοίρα για όλους ή τελικά εμείς τη φτιάχνουμε;

Σ.Γ.: Εμείς και μόνον εμείς.

Θ.Θ.: Θέλεις να κάνεις οικογένεια και παιδιά;

Σ.Γ.: Θέλω πολύ να δημιουργήσω τη δική μου ευτυχισμένη οικογένεια και ν’ αποκτήσω δικά μου παιδιά. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν τα ‘χω καταφέρει, γιατί δεν έτυχε να παντρευτώ. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα γίνει κι αυτό.

Θ.Θ.: Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 20 χρόνια από σήμερα; Δηλαδή, στα 54 σου χρόνια.

Σ.Γ.: Θέλω να είμαι ακόμη στο χώρο του ποδοσφαίρου και συγκεκριμένα ως προπονητής, ένας πετυχημένος προπονητής, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.



Συνέντευξη: Θοδωρής Θεοχαρίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου