Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

"ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΟΥΛΙΑΤΟ"


«Εάν το μετάνιωσα, αυτό οφείλεται στον αντίκτυπο που είχαν τα αναβολικά στην υγεία μου και τις διαπροσωπικές μου σχέσεις: φίλους, συντρόφους, γονείς, γάμος. Το τίμημα των αναβολικών πληρώνεται εις διπλούν: σωματικά και ψυχικά», παραδέχεται ο Γιώργος Τουλιάτος, αναφερόμενος στη μάστιγα των αναβολικών ουσιών, που στοίχειωσαν τη ζωή του για 15 χρόνια. 

Παρά τις τέσσερις δεκαετίες που κουβαλά στις πλάτες του, μοιάζει νεαρότερος, δείχνει εντυπωσιακός, περπατά σαν 20άρης. Ο Γιώργος Τουλιάτος, γιατρός στο επάγγελμα, βιοπαθολόγος από το 2007, είναι γεννημένος στις 2 Ιουλίου το 1973 στην Αθήνα. Αποφοιτά από το Κολλέγιο Αθηνών το 1991, ενώ το 1999 παίρνει το πτυχίο του από την Ιατρική Σχολή Αθηνών. Στέφεται δύο φορές πρωταθλητής και συμμετέχει σε δώδεκα αγώνες σωματικής διάπλασης, με φόντο πάντα τις αναβολικές χημικές ουσίες. Ως μαθητής, καιρό πριν γνωρίσει τα στεροειδή, αγωνίζεται σε διασυλλογικούς αγώνες στίβου, ενώ αργότερα παίρνει μέρος δέκα φορές στο γύρο της Αθήνας. Ύστερα από την περιπέτεια της υγείας του εξαιτίας των αναβολικών, εκδίδει τρία συγγράμματα, κηρύττοντας σε ανθρώπους όλων των ηλικιών, απευθυνόμενος κυρίως στη νεολαία, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από το Bodybuilng, άθλημα με το οποίο ασχολούνται πολλοί νέοι σήμερα, ενώ αναφέρεται γενικότερα στις θυσίες της προσωπικής ζωής, την πειθαρχημένη διατροφή, τη συστηματική άσκηση, τις σκληρές κι εξαντλητικές δίαιτες. Το πρώτο του σύγγραμμα παίρνει σάρκα και οστά τον Αύγουστο του 2012, το δεύτερο εκδίδεται το Νοέμβριο του 2013 και το τρίτο είναι στη διάθεση του κοινού τον Φλεβάρη του 2015. «Τράβηξες πολύ κουπί», θα τον επιβραβεύσουν την ημέρα της ορκωμοσίας του χιλιάδες ανθρώπων.

Γιατί το έκανε; Ποιος τον παρακίνησε να πάρει αναβολικά; Τι αντίκτυπο είχαν στην ψυχοσωματική του υγεία; Πότε ξεκινά η διαδικασία της «Κάθαρσης»; Είναι μερικά από τα ζητήματα που θίξαμε στη συζήτησή μας. Γνωρίστε τον Γιώργο Τουλιάτο μέσα από την προσωπική του ιστορία και μάθετε! Καθώς, όπως ο ίδιος δεν ξεχνά ποτέ και επισημαίνει πάντα: «Η γνώση είναι δύναμη, η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας, η άγνοια σκοτώνει και η πρόληψη σώζει ζωές».



Έχεις μετανιώσει;

Εάν το μετάνιωσα, αυτό οφείλεται στον αντίκτυπο που είχαν τα αναβολικά στην υγεία μου και τις διαπροσωπικές μου σχέσεις: φίλους, συντρόφους, γονείς, γάμος. Το τίμημα των αναβολικών ουσιών πληρώνεται εις διπλούν: σωματικά και ψυχικά.

Το έκανες μόνο για να βοηθηθείς; Ποια είναι η σημαντικότερη αιτία για να πάρεις κάποιος αθλητής αναβολικά;


Κυρίως για να βοηθηθώ στους αγώνες. Όμως, πάντα είχα μέσα μου το ανταγωνιστικό πνεύμα. Ήθελα να διαπρέπω. Η φάση, λοιπόν,  ξεκίνησε απ’ όταν ήμουν φοιτητής. Επιθυμούσα να έχω ένα ωραίο σώμα κι ένα όμορφο πρόσωπο. Μου έδινε αυτοπεποίθηση. Από το Κολλέγιο Αθηνών, όπου σπούδασα, συμμετείχα σε διασυλλογικούς αγώνες στίβου. Ξεκινά σιγά - σιγά η πρόοδος κι η επιτυχία. Τελειώνοντας τη σχολή μου, πήρα το πτυχίο μου και πήγα στην Κεφαλονιά, όπου εργάστηκα ως αγροτικός γιατρός. Εκεί είχα το χρόνο, το χρήμα και τη φύση με το μέρος μου και μπόρεσα να δραστηριοποιηθώ γυμναστικά πιο άνετα και με την καθοδήγηση φίλων, γνωστών και του πρώτου μου μέντορα, του Σίμου Παυλάτου. Ο Σίμος με προέτρεψε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε αγώνα σωματικής διάπλασης. Όλα τα άλλα προϋπήρχαν: η επιθυμία μου, δηλαδή, να έχω ένα ωραίο σώμα για την παραλία, τις γυναίκες, το δρόμο. Συνεπώς, το ένα έφερε το άλλο και όλα με οδήγησαν σ’ αυτό δρόμο.

Η βασικότερη αιτία γι’ αυτόν που κάνει χρήση αναβολικών είναι για να αρέσει;

Ιατρογενώς, τα ανδρογόνα αναβολικά στεροειδή χρησιμοποιούνται για συγκεκριμένες ασθένειες: υπογοναδισμό, οστεοπόρωση, γεροντική καχεξία, αναιμία. Εκτεταμένα δε, χρησιμοποιούνται και στην αντιγήρανση. Έχει παρατηρηθεί ότι αυτές οι ουσίες φτιάχνουν την εξωτερική εμφάνιση, το σώμα, δίνοντας αυτοπεποίθηση στον άντρα και κάνοντάς τον να νιώθει νεότερος. Βέβαια, έχει κι αυτό το τίμημά του. Άρα, επειδή ο περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό - διότι απαιτεί γενετική υπεροχή και τρομερές θυσίες - οι περισσότεροι το κάνουν για το «φαίνεσθαι».

Ποιος σε παρακίνησε να πάρεις αναβολικά;

Ο κύριος υπαίτιος ειμ’ εγώ. Κανένας δε μου τα ‘δωσε με το ζόρι. Έκανα πολλές κουβέντες με διάφορους ανθρώπους. Όχι τυχαίους. Άτομα που ξέρουν, έπαθαν και έμαθαν. Κι εφόσον είχα τη δυνατότητα να εξετάζομαι στο αγροτικό νοσοκομείο και να διαπιστώνω τις μεταβολές στους δείκτες υγείας και μέσα από την παρατήρηση, το πείραμα, το διάβασμα και τις γνώσεις που απέκτησα εν καιρώ, ξεκίνησα.

Πες μου για τον Γιώργο Τουλιάτο των φοιτητικών του χρόνων. Τον αλαζόνα, τον υπερφίαλο, εκείνον που θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο απ’ όλους τους άλλους.

Εκείνη την περίοδο ήμουνα νεότερος και ομορφότερος, το μέλλον ήταν μπροστά μου και η ηλικία σύμμαχός μου. Δεν είχα απογοητεύσεις ούτε σε προσωπικό ούτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Οι οικονομικές συνθήκες της Ελλάδος ήταν πιο προσοδοφόρες. Είναι γεγονός ότι μόλις μπήκαν αυτές οι ουσίες μέσα μου, ένιωσα υπεράνθρωπος. Κάποια στιγμή έφτασα σε μια κατάσταση υπερθυμίας έως και υπομανίας, που έγιναν μανία και αλαζονεία. Ήμουν πολύ παρορμητικός και αυθόρμητος. Ό,τι έκανα το θεωρούσα γνήσιο και αυθεντικό. Έβλεπα ότι ήμουν πιο αποδεκτός. Έγινα εγωιστής.

Μία εκ των τραγικών συνεπειών των αναβολικών ουσιών για τον χρήστη - αθλητή είναι η επιθετικότητα και ένα από τα χαρακτηριστικά του Bodybuilng είναι ο ναρκισσισμός. Οι δύο αυτοί παράγοντες, μαζί φυσικά με άλλους, πιο προσωπικούς, συνετέλεσαν στο να απομακρυνθούν κάποιοι άνθρωποι από τη ζωή σου. Τι θα τους έλεγες, αν τους είχατε σήμερα απέναντί σου;


Θα ζητούσα συγνώμη. Θα τους εξηγούσα ότι δεν είχα τη λογική να δω ξεκάθαρα πως λειτουργούσα με γνώμονα το δικό μου συμφέρον και μόνο. Θα τους έλεγα ότι ήμουν ιδιαίτερα συγκεντρωμένος και απόλυτα προσηλωμένος στο στόχο μου, οπότε αναγκάστηκα να κάνω κάποιες θυσίες για να τον πετύχω. Σκεφτόμουν, θυμάμαι, ότι δε μ’ ενδιέφερε αν σπάσω από τα νεύρα μου κάτι μέσα στο σπίτι, αρκεί να πάρω το Πρωτάθλημα. Δεν ήθελα, επίσης, να μου φέρνουν αντιρρήσεις κι ήθελα να μου λένε μόνο «ναι». Τις περισσότερες περιόδους του παρελθόντος μου ήμουνα κουρασμένος από τη δίαιτα και την πείνα, οπότε ήθελα το φαγητό μου την τάδε ώρα και το θελα έτσι, όχι διαφορετικά. Στενοχωριέμαι που λύπησα τους γονείς μου, την αδερφή μου, τον περίγυρό μου, την πρώην γυναίκα μου. Με όλες αυτές τις ουσίες μέσα σου, δε δέχεσαι να μην έχεις την προσοχή. Νομίζεις πως είσαι το κέντρο του κόσμου.

Έχεις νοσηλευτεί δύο φορές στο νοσοκομείο;

Ναι, λόγω αφυδάτωσης. Τη πρώτη φορά έφτασα μόνος μου στο Σισμανόγλειο με τυμπανισμό, όπου μου χορηγήθηκε ένεση, προκειμένου σταματήσει αυτό που μου συνέβαινε. Επειδή πριν τον αγώνα κόβουμε το νερό, με το πέρας του διψούμε, άρα πίνουμε πολύ, κατεβάζουμε αλάτι και παίρνουμε πολλούς υδατάνθρακες, διότι τους  έχουμε στερηθεί. Όλα αυτά δημιούργησαν γαστρεντερικές διαταραχές και αφυδάτωση, που με οδήγησαν στο νοσοκομείο. Τη δεύτερη φορά επρόκειτο για ρυθμικό επεισόδιο, όπου ένιωσα το αίσθημα επικείμενου θανάτου. Περπατούσα και νόμιζα ότι άκουσα μέσα μου μια φωνή: «1, 2, 3, στοπ». Φοβήθηκα πολύ. Ένιωσα ολομόναχος μέσα σε χιλιάδες κόσμου. Πήγα και βρήκα τον γαμπρό μου, ο οποίος είναι καρδιολόγος σε κρατικό νοσοκομείο, με εξέτασε και διέγνωσε πως είχα μια κολπική μαρμαρυγή, αποτέλεσμα αρρυθμίας της καρδιάς. Ιατρικές εξετάσεις υπήρχαν από πριν. Πριν από τους αγώνες πάντα είχα πόνους, ηπατικά τσιμπήματα κλπ. Κάποιοι νεοπλασματικοί μου δείκτες ήταν αυξημένοι, για αρκετούς μήνες η αριστερή μου κοιλία ήταν υπερτροφημένη, είχα αυξημένο αιματοκρίτη, έκανα επανειλημμένες αφαιμάξεις. Αλλά, επειδή ήμουνα τόσο πωρωμένος, είχα πει πως, ακόμη και μ’ ένα πόδι ή ένα χέρι, πρέπει να αγωνιστώ.
 
Πολλοί χρήστες αναβολικών έβαλαν τέλος στη ζωή τους. Πέρασε ποτέ από το νου σου να το κάνεις;

Δε σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα την αποποιούμουν και την απαξίωνα. Δεν έβγαινα από το σπίτι, δεν άνοιγα τις κουρτίνες, δε σηκωνόμουν από το κρεβάτι. Επίσης, επειδή είμαι Χριστιανός και πιστεύω πολύ στο Θεό, είχα την πεποίθηση ότι κάπου, κάποτε υπάρχει μια μετάβαση σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Και περίμενα. Ζούσα παρασιτικά. Ξέρεις, πριν την πτώση μου δούλευα στη νύχτα, είχα την αποδοχή όλων γύρω μου, τα φώτα ήταν πάνω μου, είχα τη σύντροφό μου. Όλα έβαιναν καλώς. Όμως, όταν πια φεύγουν αυτές οι ουσίες από μέσα σου, βλέπεις το σώμα σου να πέφτει, τα φώτα σβήνουν, η σύντροφος σε παρατάει και νομίζεις ότι δεν έχεις λόγο ύπαρξης. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ρηχό είναι αυτό το συναίσθημα. Έπειτα, ήμουν πάντα ένα ευαίσθητο παιδί, το οποίο απογοητεύτηκε ερωτικά για πρώτη φορά στα 21 του χρόνια - στο Πανεπιστήμιο - και το πήρε πολύ κατάκαρδα. Στα 16 μου, εξαιτίας μιας αρνητικής κριτικής που μου έγινε από τον προπονητή στο στίβο, κατέληξα με νευρική ανορεξία, έφτασα στα 55 κιλά! Έπειτα, χρόνια μετά, πέρασα στο άλλο άκρο, τη σωματική δυσμορφία. Μετά τους αγώνες, λοιπόν, έρχεται η κατάθλιψη. Τελικά, εκείνα που με κράτησαν στη ζωή, ήταν η θρησκευτική μου πίστη και η αγάπη της οικογένειάς μου.

Κάποια στιγμή καλείσαι από το στρατό. Μίλησέ μου γι’ αυτή την περίοδο. Είσαι ευερέθιστος; Συνεχίζεις να κάνεις χρήση των ουσιών;

Παρουσιάστηκα το 2001 στην Τρίπολη. Διέκοψα εντελώς τις ουσίες. Είχα πολύ χαμηλό προφίλ. Αλλά δεν μπορούσα ν’ ανεχτώ τον εμπαιγμό και τις προσβολές κάποιων, οι οποίοι λόγω συμπλεγμάτων εμφάνισης ή μόρφωσης, προσπαθήσουν να με κάνουν να νιώσω άσχημα, ίσως. Με ρωτούσαν τι ενέσεις βαράω, ήθελαν να μάθουν, ρωτώντας με ειρωνεία, πού έχω κάνει τα τατουάζ, μου έλεγαν ότι θα "ξυλιάσω" τη νύχτα από το κρύο, επειδή φόραγα συνήθως κοντομάνικα μπλουζάκια. Πειράγματα, δηλαδή. Ανοησίες. Τους ρώτησα ένα πρωί αν έχει αβγά για να φάμε και κορόιδευαν Πέρασε γρήγορα η περίοδος του στρατού. Αλλά όχι τόσο ευχάριστα, επειδή ήμουν συνηθισμένος να ζω αλλιώς.

Πότε ξεκινά η διαδικασία της «Κάθαρσης»;

Όταν αποσύρθηκα, το 2013.

Ήταν δύσκολη αυτή διαδικασία;

Ναι, διότι έπρεπε να αποφασίσω ότι δε θα είμαι πια όπως ήμουν κι ότι πρέπει να ζήσω, Θοδωρή. Διαβάζοντας ατέλειωτες βιβλιογραφίες και ταξιδεύοντας στο εξωτερικό για να μάθω, πήρα την απόφαση να κάνω ορμονική αποκατάσταση. Πλέον, απέχω απ’ ολ’ αυτά. Έχω ρίξει τα στάνταρντ μου. Θέλω να έχω μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Κοιτώ άλλες παραμέτρους. Έχω ρίξει το βάρος στην ιατρική μου καριέρα και στο συγγραφικό έργο.

Σου λείπουν οι αγώνες;

Όχι, καθόλου. Ούτε οι απαιτητικές δίαιτες, ούτε οι εξαντλητικές προπονήσεις, ούτε τα τρυπήματα με τις ενέσεις. Είμαι χορτασμένος, γεμάτος εμπειρίες και διακρίσεις.

Ποια από τις διακρίσεις σου θεωρείς τη σημαντικότερη;

Η νίκη μου στις 9 του Μάη το 2009. Ήμουν στην καλύτερή μου φάση. Ήταν το come back στα 35, μετά από 9 χρόνια αποχής. Μάλιστα, η αδερφή μου δεν πίστευε ότι θα κερδίσω, μου έλεγε χαρακτηριστικά: «Θα τα βάλεις με 25άρηδες και περιμένεις να διακριθείς;» Είχα πεισμώσει, όμως. Είχα τη δίψα να επανέλθω.

Πιστεύεις ότι γίνεται ο απαραίτητος έλεγχος από την Πολιτεία για την ανίχνευση των περιπτώσεων όπου γίνεται χρήση αναβολικών ουσιών;

Πέρυσι, με αφορμή το τραγικό περιστατικό με τα δυο παιδιά που δολοφονήθηκαν στη Μάνη, ο τότε αρμόδιος Υπουργός, Βασίλης Κικίλιας, είχε κάνει κινήσεις προκειμένου να παταχθεί το παραεμπόριο. Η Πολιτεία μπορεί να έχει και άγνοια, διότι δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια αυστηρή νομοθεσία, όπως στο εξωτερικό, όπου είναι κακούργημα αν σε πιάσουν.

Πόσο μεγάλη είναι η βιομηχανία των αναβολικών;

Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος τζίρος παγκοσμίως. Πρώτος είναι τα ναρκωτικά, έπονται οι ιερόδουλες, ακολουθούν τα όπλα και τέλος τα αναβολικά.

Μου 'πες νωρίτερα ότι στα 16 σου, στην πρώτη Λυκείου, εφηβική ηλικία, βιώνεις τη νευρική ανορεξία, φτάνοντας στα 55 κιλά! Ήταν ένα είδος αντίδρασης απέναντι σε κάποια αρνητική κριτική του προπονητή σου στο στίβο. Τι σου είπε και σ’ ενόχλησε τόσο;


Μου ‘χε πει: «Κάνε μια στροφή παραπάνω στο στίβο, να χάσεις ακόμη κάνα γραμμάριο». Ήταν σκληρό σχόλιο για έναν 16χρονο κι ήθελα να του μπω στο μάτι. Όταν με συνάντησε τρεις μήνες μετά, βλέποντας απέναντί του έναν άλλον άνθρωπο, είδα μια σύσπαση στο πρόσωπό του και νομίζω ότι πλέον κατάλαβε πως εκείνος ευθύνονταν για την αλλαγή.

Τι θα του έλεγες σήμερα;

Ότι είχα μια ενδιαφέρουσα αθλητική ζωή.

Ζήτησες ποτέ σου βοήθεια από ψυχολόγο;

Από ψυχολόγο, όχι. Από ψυχίατρο, ναι.

Πόσο καιρό τον συναντούσες;

Χρόνια ολόκληρα.

Θέλεις να μου πεις ποιος είναι;

Βεβαίως. Ο καθηγητής Στεφανής, δε ζει πια. Από τους κορυφαίους σ’ όλο τον κόσμο. Ήταν ο ψυχίατρος του Ανδρέα Παπανδρέου κι ήταν Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρίας. Αργότερα, έβλεπα τον Ηλία Αγγελόπουλο, ο οποίος με πήρε από φοιτητή, μέχρι που ενηλικιώθηκα, ακόμη και παντρεμένος όταν ήμουν, τον συναντούσα. Είχα πρόβλημα, Θοδωρή. Πέρασα από πολύ άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις. Από την κατάθλιψη πήγα στη μανία κι από τη μανία στη μανιοκατάθλιψη. Ψυχωτικές διαταραχές, παρερμηνείες, ψευδαισθήσεις…

Δηλαδή;

Έβγαζα άλλα συμπεράσματα, λανθασμένα, νόμιζα ότι οι διπλανοί στο τραπέζι ενός καφέ ή κάποιου εστιατορίου γελούσαν σε βάρος μου, με κορόιδευαν.

Σήμερα εισ’ εντάξει;

Έχω ισορροπήσει. Αν και έχω ξεσπάσματα. Είμαι λίγο ασταθής συναισθηματικά.

Θα ήθελα να μου σχολιάσεις το περιστατικό που συνέβη πέρυσι στη Μάνη, όπου δολοφονήθηκαν οι Σγουρός και Κομμάτης, εξαιτίας της αθέτησης συμφωνίας τους με εμπόρους αναβολικών.

Εγώ πιστεύω ότι ήταν ένα ατυχές γεγονός, το οποίο μεγεθύνθηκε και πήρε μια άλλη κατεύθυνση. Επίσης, πιστεύω, ότι μπορεί να υπήρχαν προηγούμενα ανάμεσά τους. Δε γνωρίζω εκ των έσω την περίπτωση, αλλά δεν πρέπει να λύονται έτσι οι διαφορές. Και τέλος, το να κανονίσεις ένα ραντεβού και να πάρεις μαζί σου όπλο, δείχνει δόλο.

Η δική σου ζωή έχει κινδυνεύσει ποτέ;

Όχι, ποτέ.

Σε τι πνευματική κατάσταση είσαι σήμερα;

Την περίοδο αυτή έχω κυκλοφορήσει το τρίτο μου σύγγραμμα κι έχω κλείσει ένα χρόνο στο ιατρείο μου στο Κουκάκι, στην οδό Βεΐκου 108. Τα δύο πρώτα βιβλία έχουν εξαντληθεί και το τρίτο έχει πουλήσει γύρω στα 500 αντίτυπα. Υπάρχει και μια προοπτική μετάφρασης. Έχω δραστηριοποιηθεί σε μια αμερικάνικη ιστοσελίδα, η οποία ασχολείται με θέματα φαρμακοδιέγερσης. Θέλω να κάνω κάποιο βήμα στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα δεν έχω πια άλλες προκλήσεις. Θέλω, Θοδωρή, μετά από χρόνια να λένε ότι αυτός ο άνθρωπος μάς έδωσε γνώσεις, διασφάλισε την υγεία μας. Πολεμήθηκα πολύ, άντεξα χτυπήματα επί τρία συναπτά έτη. Όμως, έπρεπε να γίνει κι αυτό. Διότι τώρα έφτασε η περίοδος της αναγνώρισης.

Λίγα ακόμη λόγια από τον Γιώργο Τουλιάτο:

«Σ’ ευχαριστώ, Θοδωρή, για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω ανοιχτά για άλλη μια φορά στη ζωή μου. Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να διατυπώσω εν συντομία μια μεγάλη αλήθεια: η πένα των δημοσιογράφων έχει την τέταρτη εξουσία. Αυτό σας δίνει ευθύνη. Μην ξεχνάτε πως σκοπός σας είναι η σωστή και αμερόληπτη ενημέρωση. Πρέπει να χειρίζεστε τη δημοσιογραφία με σύνεση».




Συνέντευξη στο Θοδωρή Θεοχαρίδη.