Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

"ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΣΠΥΡΟ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟ"

Το φουαγιέ του θεάτρου «Αστέρια» επί της Κωστοπούλου στην πόλη των Σερρών είναι ήδη κατάμεστο. Κόσμος σχεδόν όλων των ηλικιών. Οι δείκτες του ρολογιού μου με πληροφορούν πως είναι εννέα και δέκα. Λίγα λεπτά αργότερα, κάθομαι αναπαυτικά στη θέση που μου υποδεικνύει η ταξιθέτρια και συλλογίζομαι γλυκά πως το θέατρο είναι παιδεία, νιώθοντας τυχερός που έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω ακόμη ένα θεατρικό εγχείρημα. Μόλις ανάβουν οι προβολείς και βλέπω το Σπύρο, ανατριχιάζω. Δε μου συμβαίνει συχνά. Δεν παίρνω χαμπάρι πότε περνά μιάμιση ώρα, περίοδος κατά την οποία ο ήρωας μιλάει ακατάπαυστα, χορεύει, πέφτει χάμω κι εξομολογείται πεπραγμένα γεγονότα, ακατανίκητα αισθήματα, ασίγαστα πάθη, που μοιάζουν πια, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, τόσο παράταιρα με το παρόν και τόσο μακριά από το παρελθόν. Όταν, με το πέρας της παράστασης, ο Σπύρος βγαίνει από το καμαρίνι και μπαίνει στο φουαγιέ, τον περιμένει κόσμος για τον συγχαρεί, να τον γνωρίσει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει μαζί του.

«Υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από τη γεύση της εκπλήρωσης κάποιου ονείρου; Ζούμε σε εποχές γεμάτες κυνισμό και φτηνό ρεαλισμό. Κυνισμός είναι η στάχτη των ανεκπλήρωτων ονείρων, διάβασα πρόσφατα», σχολιάζει ο 31χρονος ηθοποιός, απαντώντας αν ανταμείβονται οι κόποι του για το ανέβασμα του «De Profundis», του Όσκαρ Γουάιλντ. Πόσο διήρκησε η μελέτη και η διασκευή; Πώς είναι να σκηνοθετείς τον εαυτό σου επί σκηνής; Για ποιο λόγο αποφασίζει να βάλει στο μικροσκόπιο τον θύτη και όχι το θύμα;  



Μίλησέ μου για τη διαδικασία της διασκευής. Πόσο καιρό σού πήρε η μελέτη του έργου;

Κράτησε πάρα πολύ καιρό. Δεν είχα ξανακάνει κάτι ανάλογο. Προέκυψε από ένα καθαρά ενστικτώδες κάλεσμα και βαθειά ανάγκη να το διαμορφώσω έτσι, ώστε να τα ακολουθήσει και να τα εκπληρώσει. Η μελέτη κράτησε δύο χρόνια, καθώς ανέτρεχα και σε άλλα, εκτός του ίδιου του έργου και τον Όσκαρ.

Γιατί αποφασίζεις να βάλεις στο μικροσκόπιο το θύτη κι όχι το θύμα;

Επέλεξα το θύτη γιατί θύματα έχουμε υπάρξει όλοι και αυτό κρατάμε και θυμόμαστε. Ως θύτες, λειτουργούμε εν ψυχρώ και δεν αποθηκεύεται στον σκληρό. Βρέθηκα, όμως, προ εκπλήξεως όταν κατάλαβα πως ένας θύτης είναι το μεγαλύτερο θύμα.

Διασκευάζεις, σκηνοθετείς, ερμηνεύεις κι αναλαμβάνεις παραγωγή, σκηνικά και κοστούμια. Παράλληλα δημιουργείς την εταιρεία Dum Spiro Spero αποκλειστικά γι' αυτή την παράσταση. Έχεις κοπεί γι' αυτό το έργο! Ανταμείβονται οι κόποι σου;

Φυσικά! Υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από τη γεύση της εκπλήρωσης κάποιου ονείρου; Ζούμε σε εποχές γεμάτες κυνισμό και φτηνό ρεαλισμό. Κυνισμός είναι η στάχτη των ανεκπλήρωτων ονείρων, διάβασα πρόσφατα…

Για ποιο λόγο αρνήθηκαν έξι σκηνοθέτες την πρότασή σου για το ανέβασμα της παράστασης; Σε στενοχώρησε που βρήκες τοίχο;

Για δικούς τους λόγους. Δεν μπορώ να ξέρω γιατί δεν μου αρνήθηκαν, απλώς δε μου απάντησαν ποτέ. Όχι, δε με στεναχώρησε, με πείσμωσε.

Γιατί επιλέγεις αυτό το έργο;


Δεν το επέλεξα. Με επέλεξε. Με βασάνιζε τόσο, που έπρεπε να το εκπληρώσω.

Δούλεψες και στο παιδικό θέατρο, έχοντας παραδεχτεί πως «πέρασες καλύτερα, γιατί ήταν αθώα τα πράγματα». Θα δούλευες από 'δω και πέρα πάνω σε κάποια παιδική θεατρική παράσταση;

Ναι, πολύ ευχαρίστως. Το παιδικό θέατρο είναι μεγάλο σχολείο.

Θα έγραφες το σενάριο μιας καινούριας παιδικής παράστασης;

Ναι, αν ένιωθα την ανάγκη να γράψω, θα το έκανα.

Βασίλης Μαυρογεωργίου, Μίλτος Σωτηριάδης, Δημήτρης Λιγνάδης, Σταμάτης Φασουλής, Νίκος Μαστοράκης. Ποιον από τους πέντε ξεχώρισες σε επίπεδο δουλειάς και για ποιο λόγο; 

Κανέναν. Ο καθένας μού έδωσε και κάτι διαφορετικό και πολύτιμο.

Είσαι σύμφωνος με τον «εναλλακτικό» επαγγελματικό προσανατολισμό κάποιων ηθοποιών (συμμετοχές σε εκπομπές, διαφημίσεις, TV quiz) ή είσαι της αρχής πως ο ηθοποιός είναι ταγμένος στο σανίδι και στις κινηματογραφικές παραγωγές;

Ο καθένας περπατάει το δρόμο του και, αν είναι συνεπής στον εαυτό του και στην Τέχνη του, είναι καλλιτέχνης. Δε διαχωρίζω τους καλλιτέχνες σε εναλλακτικούς και μη, ποιοτικούς και μη, καλούς και μη.




Έχεις πει ότι θα ήθελες να ενσαρκώσεις πολλούς ήρωες της κλασικής λογοτεχνίας, της οποίας είσαι ένθερμος θαυμαστής. Ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες;

Αν σου πω, θα είναι σαν να προδίδω τις ανησυχίες μου για αργότερα. Οπότε, προτιμώ να σιωπήσω.

Έχεις πει ότι σου αρέσει η ποίηση. Έχεις δοκιμάσει να γράψεις, κιόλας;

Όχι, δε γράφω και δεν έχω την ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Ποια Ελληνίδα ηθοποιό της γενιάς σου ξεχωρίζεις;

Τη Μαρία Κίτσου.

Γιατί;

Γιατί είναι καθηλωτική, μαγευτική και σπουδαία ηθοποιός.

Ποιον από τους Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Κούντερα, Φλωμπέρ, Μπαλζάκ και Γουάιλντ (δικοί σου αγαπημένοι συγγραφείς) θα ήθελες να είχες την ευκαιρία να συναντήσεις;

Τον Γουάιλντ.

Κι αν τον είχες απέναντί σου, τι θα του έλεγες;

Θα του έλεγα το αγαπημένο μου ρητό του με λατρεία και παραδοχή: «Τα μεγάλα πάθη είναι για τις μεγάλες ψυχές».

Έχεις δεχτεί αρνητικές κριτικές για τη δουλειά σου;

Μια φορά μόνο.

Τι σου καταλόγισαν;

Κάποιος κριτικός απλώς τόνισε την απειρία μου σε μια πολύ κακή (κατά την γνώμη μου) παράσταση που συμμετείχα πριν χρόνια.

Πώς σου φάνηκε ο εαυτός σου στην καρέκλα του σκηνοθέτη; (να σκηνοθετεί τον εαυτό του;)

Πια, μου αρέσει ο εαυτός μου σε κάθε θέση που επιλέγω να καθίσει.



Ορμώμενος από ατάκες του έργου ρωτώ τον Σπύρο Κυριαζόπουλο:

«Το έσχατο ελάττωμα είναι να είσαι ρηχός», θα παρατηρήσει ο ήρωας του έργου σε κάποια φάση, ενώ εξομολογείται την ιστορία του: πού εντοπίζεις τη ρηχότητα της κοινωνίας μας;

Σε κάθε κομμάτι. Λίγοι είναι αυτοί που κολυμπούν στα βαθειά και ψάχνουν την ουσία. Οι περισσότεροι αρκούμαστε σε μερικά βοτσαλάκια.

«Συντροφιά ιδεών, ηρεμία και απομόνωση», χρειάζεται ο ήρωας της παράστασης για να συγγράψει. Αλλάζω το σκοπό των τριών και ρωτώ: εσύ πότε χρειάζεσαι τις ιδέες, την ηρεμία και την απομόνωσή σου;

Ύστερα από φόρτο εργασίας και ψυχικής φθοράς.

«Με έφθειρες διαρκώς», παραδέχεται ο ήρωας για τον φίλο του, που τον έστειλε, τελικά, στη φυλακή. Εσένα τι σε φθείρει;

Ό,τι όλους μας. Ο χρόνος.

  
Συνέντευξη στον Θοδωρή Θεοχαρίδη.


Επόμενες παραστάσεις: 
Στο Ηράκλειο Κρήτης στις 12, 13, 14 και 15 Νοεμβρίου.
Στην Πάτρα στις 23 και 24 Νοεμβρίου.
Στη Θεσσαλονίκη από 4 Δεκεμβρίου και κάθε Παρασκευή Σάββατο και Κυριακή για όλον τον Δεκέμβρη.
Κι από τον Γενάρη του '16 στην Αθήνα στο θέατρο "Άνεσις".