Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Αγγελος Βασιλειου, ο 16χρονος παγκοσμιος πρωταθλητης


Στις 5 και 6 Οκτωβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα  Διάθλου και Τριάθλου και ο μόλις 16 ετών πρωταθλητής Άγγελος Βασιλείου κατέκτησε ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο. Έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής στο τρίαθλο, το οποίο περιλαμβάνει 5 εύστοχες βολές από απόσταση 10 μέτρων με λέιζερ πιστόλι, κολύμπι 100 μέτρα και τρέξιμο 800 μέτρα και όλο αυτό τρεις φορές, ενώ κάλυψε τον αγώνα σε 12 λεπτά. Μια μέρα πριν, ο Άγγελος πήρε το χάλκινο μετάλλιο και στο δίαθλο, που περιλαμβάνει 1000 μέτρα τρέξιμο, 200 μέτρα κολύμπι, 1000 μέτρα τρέξιμο, τερματίζοντας πολύ κοντά στους 2 πρώτους. Πρόσφατα, ο ΠΣΑΤ τού απένειμε βραβείο.



Θ.Θ.: Πού αφιερώνεις το βραβείο που σου απένειμε ο ΠΣΑΤ;

Α.Β.: Το συγκεκριμένο βραβείο, αποτέλεσμα σκληρής δουλείας, αφιερώνεται κατά κύριο λόγο στο στενό οικογενειακό μου κύκλο και ιδιαίτερα στον πατέρα μου. Είναι ό,τι λιγότερο μπορώ να κάνω για τη μακροχρόνια στήριξή του, τόσο σε υλικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Και το οφείλω στους προπονητές μου και στην Ελληνική Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου. Είναι οι άνθρωποι που με έμαθαν να αγωνίζομαι.

Θ.Θ.: Πόσο καιρό προετοιμαζόσουν για τους αγώνες στην Κύπρο;

Α.Β.: Ένα χρόνο, χωρίς σχεδόν καθόλου ελεύθερη ώρα και πολλή κούραση. Όμως, δεδομένου του ότι το άθλημα είναι συνδυαστικό, η αρχή μοιάζει πολύ μακριά.

Θ.Θ.: Πότε ξεκίνησες;

Α.Β.: 11 χρονών, όταν εντάχθηκα στην αγωνιστική ομάδα κολύμβησης του Χαϊδαρίου.

Θ.Θ.: Είχες άγχος; Ποιος ήταν ο μεγαλύτερός σου αντίπαλος; Η μεγαλύτερη ανησυχία σου;

Α.Β.: Πριν τον τελικό και των δυο αγωνισμάτων δεν είχα καθόλου άγχος και νευρικότητα. Ήξερα πως η προετοιμασία μου ήταν πολύ καλή. Μπορεί να μην ήμουν σίγουρος για μετάλλιο, αλλά μετά τους προκριματικούς κι έχοντας δει τους αντιπάλους μου ξεκίνησα τον τελικό με αυτοπεποίθηση. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά! Οι μεγαλύτεροί μου αντίπαλοι ήταν ο χρόνος και ο κακός εαυτός μου. Σε ένα αγώνισμα δυναμικό, όπως αυτό, τα λάθη μπορούν να αποβούν μοιραία και ο γρηγορότερος χρόνος κερδίζει. Επομένως όπως μου είπε και ο προπονητής μου, ο κύριος Οικονόμου, «Άσε τους άλλους και κοίτα τον εαυτό σου».

Θ.Θ.: Ποιοι άνθρωποι σε στήριξαν πέρα από τους γονείς και τον προπονητή σου;

Α.Β.: Η Ελληνική Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου, συγκεκριμένα ο Πρόεδρος, κύριος Αλικάκος. Επίσης, όλο το αθλητικό τμήμα του κολλεγίου Αθηνών και ο σύλλογος ΣΑΚΑ, στον οποίο ανήκω και σαν αθλητής στίβου.

Θ.Θ.: Ποιος αθλητής είναι το πρότυπό σου;

Α.Β: Ο Σπύρος Γιαννιώτης. Είναι ένας αθλητής που χαρακτηρίζεται από θέληση. Από μικρός τον θαύμαζα, όταν δεν είχε όλες αυτές τις διακρίσεις στο αγώνισμα της ανοιχτής θάλασσας. Το απίστευτο με αυτόν τον αθλητή είναι ότι όσο μεγαλώνει τόσο βελτιώνεται σε θέληση και σκληρή δουλειά.

Θ.Θ.: Έχεις σκεφτεί ποτέ να σταματήσεις τον πρωταθλητισμό; Αν ναι, για ποιους λόγους;

Α.Β.: Κάποιοι παραδοσιακοί λένε πως ο αθλητισμός είναι ένα «αλκοολίκι». Έτσι νοιώθω και ‘γω κάθε φορά που σκέφτομαι τον εαυτό μου χωρίς τις τιτάνιες ώρες προπόνησης καθημερινώς, στενοχωριέμαι.

Θ.Θ.: Τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να σε σταματήσει;

Α.Β.: Το διάβασμα. Προς το παρόν, τα συνδυάζω καλά.

Θ.Θ.: Ποια είναι η μεγαλύτερη ήττα που έχεις υποστεί στον αθλητισμό;

Α.Β.: Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια χαρακτηριστική. Στον πρωταθλητισμό όμως δεν υπάρχουν μόνο νίκες. Από προσωπικές εμπειρίες πάντα αριθμητικά οι ήττες είναι περισσότερες.

Θ.Θ.: Άγγελε, ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχεις κάνει στο βωμό του πρωταθλητισμού;

Α.Β.: Η θυσία των φετινών μου διακοπών. Ήμουν πολύ κουρασμένος από πέρυσι και είχα ανάγκη από διακοπές. Παρόλα αυτά, με το παγκόσμιο να πλησιάζει  και τις προσδοκίες να μεγαλώνουν, εκεί στα τέλη Ιουλίου ξεκίνησαν τα δύσκολα. Διεθνείς προετοιμασίες και αγώνες. Ο γύρος της Ευρώπης σε 1 μήνα! Αρχικά Ρωσία για 2 βδομάδες, μετά Βουλγαρία για 3. Τέλος, το τελευταίο δοκιμαστικό, το ευρωπαϊκό εφήβων στη Πορτογαλία, για να καταλήξω στη Κύπρο αρχές Οκτωβρίου έτοιμος.

Θ.Θ.: Μίλησε μου για τις διακρίσεις σου στα Μαθηματικά και τη Φυσική.

Α.Β.: Ο πατέρας μου είναι μαθηματικός και έτσι από μικρός μυήθηκα στη, επιστήμη. Η αρχή έγινε στο γυμνάσιο, με τους πανελλήνιους μαθηματικούς διαγωνισμούς. Για τρεις χρονιές ήμουν στη τελευταία φάση του διαγωνισμού. Πέρυσι τον Οκτώβριο, σε ένα διεθνή επιστημονικό διαγωνισμό, τον «Space Olympics», που έγινε στη Ρωσία, πήρα το τρίτο βραβείο στη φυσική. Τέλος, πέρυσι το Μάιο, σε ένα διεθνή ερευνητικό διαγωνισμό στη Θεσσαλονίκη, η εργασία μου βραβεύτηκε ως η καλύτερη και η πιο πρωτότυπη.

Θ.Θ.: Υπάρχει κοινός παρονομαστής στον αθλητισμό, τα Μαθηματικά και τη Φυσική; Δηλαδή, πώς συνδέονται αυτά τα τρία; Πόσο δύσκολο είναι να συνδυάζεις τη σχολική ζωή, την αθλητική ζωή και την προσωπική ζωή;

Α.Β.: Όπως είναι λογικό, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο. Η καθημερινή μου ζωή είναι τόσο γεμάτη από υποχρεωτικές ασχολίες, είτε για τον αθλητισμό είτε για το σχολείο, που ο ελεύθερος χρόνος μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Όσον αφορά την προσωπική ζωή, ο πρωταθλητισμός και το πένταθλο είναι ένα κομμάτι αυτής, οπότε ακόμα και όταν κάνω προπόνηση περνάω καλά.

Θ.Θ.: Θα έπαιρνες ποτέ αναβολικά αν ο προπονητής σού το συνιστούσε; Χρησιμοποιείς παρόμοιες μεθόδους για καλύτερες επιδόσεις;

Α.Β.: Όχι. Πιστεύω στη δύναμη του ανθρώπου και στη θέλησή του. Νομίζω πως μόνο έτσι μπορείς να κάνεις θαύματα. Τα αναβολικά απλά καταστρέφουν τον ανταγωνισμό και αυτό είναι που με ενοχλεί πιο πολύ από όλα. Γιατί θα ήθελα μια μέρα να σταματήσω τον πρωταθλητισμό επειδή εγώ το διάλεξα και όχι επειδή θα αναγκαστώ να «ντοπαριστώ» για να μη χάσω.

Θ.Θ.: Από ‘δω και πέρα θα λάβες μέρος σε αγώνες;

Α.Β.: Επόμενη στάση είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πεντάθλου εφήβων πια τον προσεχή Μάιο. Με μια θέση στην 8άδα, θα κατοχυρώσω και το εισιτήριο για την Ολυμπιάδα Νέων. Ένα στόχο που είχα από παιδί!

Θ.Θ.: Σου εύχομαι καλή επιτυχία.

Α.Β.: Ευχαριστώ πολύ!


Συνέντευξη: Θοδωρής Θεοχαρίδης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου