"Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΜΑΞΟΠΟΥΛΟΥ ΔΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"

«Η προσφορά είναι στάση ζωής. Και, εκτός από τους άλλους, κάνει κι εμάς τους ίδιους ευτυχισμένους», είναι τα λόγια της Μαργαρίτας Αμαξοπούλου. Η Μαργαρίτα είναι 20 χρονών, ζει στη Θεσσαλονίκη, σπουδάζει Νομικές Επιστήμες και σήμερα δώρισε τα μαλλιά της σε καρκινοπαθείς, που - τόσο απλά - δεν έχουν. Με τη λεζάντα «Ελπίζω ένας μικρός μπόμπιρας ή μια μικρή πριγκίπισσα να χαμογελάσει», συνοδεύει τη φωτογραφία που μοιράστηκε με τους φίλους της στο Facebook, στην οποία κρατά την κομμένη τούφα των 30 εκατοστών από το μήκος των μαλλιών της. Στην ίδια φωτογραφία, πάνω από 140 φίλοι δηλώνουν ότι τους αρέσει η πράξη της, ενώ, ακόμη, σπεύδουν να σχολιάσουν και να επαινέσουν τη φίλη τους, γράφοντας: «Δεν έχω λόγια, respect», «Μπράβο, Μαργαρίτα, ο σκοπός είναι ιερός», «Εύγε», συγχαίροντάς τη έτσι για την κίνησή της.

Τόσο στην Αττική, τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όσο και στα νησιά του Ιουνίου και του Αιγαίου, την Κρήτη, την Ήπειρο, αλλά και την Κύπρο, υπάρχουν συμβεβλημένα με την οργάνωση κομμωτήρια, τα οποία παρέχουν τις υπηρεσίες τους στον ιερό αυτό σκοπό. Μπορείς να δωρίσεις τουλάχιστον τα 20 εκατοστά του μήκους των μαλλιών σου; Είναι στο φυσικό τους χρώμα και σε υγιή κατάσταση; Μη χάνεις άλλο χρόνο. Ενημερώσου και πάρε την απόφαση. Μπες τώρα στο donatehair.gr και κάνε το βήμα. Η Μαργαρίτα το έκανε και νιώθει μια μικρή ηρωίδα.

Είναι η πρώτη φορά που το κάνεις;

Ναι.

Πες μου για την απόφαση.

Είχε έρθει ο καιρός για κούρεμα, τα μαλλιά μου είχαν μακρύνει πολύ, ήδη έφταναν κάτω από τη μέση. Κάποιος από την παρέα μού είπε ένα απόγευμα: «Πάντως, αν σκοπεύεις να τα κουρέψεις, μπορείς να τα δωρίσεις για τους ανθρώπους με καρκίνο, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν ούτε μια τούφα». Αυτό ήταν. Πριν προλάβω να συμφωνήσω, είχα ήδη πάρει την απόφαση.

Η απόφαση παρέμενε το ίδιο βέβαιη λίγο πριν το ψαλίδισμα; Δε δίστασες στιγμή;

Στην αρχή ήμουν μπερδεμένη. Δεν είχα ιδέα πού να απευθυνθώ και πού να ψάξω. Με τον καιρό - και μετά από μεγάλη έρευνα - βρήκα την ιστοσελίδα donatehair.gr. Διάβασα την ιστορία της Μελίνας - της κοπέλας που έστησε το συγκεκριμένο site κι ήταν εκείνη που σκαρφίστηκε αυτή την εκστρατεία - και συγκινήθηκα πολύ. Ήμουν βέβαιη ότι ήθελα να το κάνω.  Ήθελα να βοηθήσω κι εγώ σ’ αυτό το πολύ ιερό έργο. Να προσφέρω χαμόγελα στα πιο γλυκά παιδάκια, στα παιδάκια που είναι από τους σπουδαιότερους ήρωες, ιδίως στις μέρες μας. Και είναι τόσο απλό: ένα τηλέφωνο στο συμβεβλημένο κομμωτήριο αρκεί. Κάθισα στην καρέκλα όλο χαμόγελο. Ο σκοπός ήταν πολύ σημαντικότερος από το φόβο του ψαλιδίσματος. Δεν χωρούσαν δισταγμοί. «Χρατς». Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, κοίταξα τα κοντά μου μαλλιά και είπα στον εαυτό μου: «Μπράβο, κορίτσι μου».

Το μετάνιωσες;

Ποτέ, ούτε για μια στιγμή. Η χαρά που με πλημμύρισε, δεν περιγράφεται με λέξεις.

Θα το ξανακάνεις;

Φυσικά!

Ήταν η πρώτη σου φορά;

Ναι.

Πες μου για το αίσθημα της προσφοράς που ένιωσες αμέσως μετά το κούρεμα των 30 εκατοστών του μήκους των μαλλιών σου. Θα πρέπει να αισθάνθηκες πολύ έντονα.

Κάνοντας κάτι καλό, τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα σου είναι ανεπανάληπτα. Θυσιάζεις κάτι δικό σου, δίνεις ένα κομμάτι σου - στην κυριολεξία - σε κάποιον, αλλά αυτός που θα το πάρει θα είναι τρισευτυχισμένος. Νομίζω πως δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από το να κάνεις τους ανθρώπους χαρούμενους. Ο καρκίνος, δυστυχώς, δεν είναι μόνο ένα ζώδιο. Και, επίσης, δυστυχώς, σε χτυπά δίχως να το περιμένεις. Θα μπορούσε ο καθένας από ‘μας να βρεθεί σ’ αυτή τη θέση. Για το λόγο αυτό, θα ήθελα να παρακινήσω όλες τις κοπέλες να  δωρίσουν τα μαλλιά της. Ας μπουν στο site, ας διαβάσουν τις προϋποθέσεις και ας πάρουν την απόφαση να το κάνουν. Η προσφορά είναι στάση ζωής, η οποία, εκτός από τους άλλους, κάνει και εμάς τους ίδιους ευτυχισμένους.

Προβαίνεις σε άλλες παρόμοιες ευεργετικές κινήσεις στη ζωή σου;

Μου αρέσει να προσφέρω. Στα άμεσα, μελλοντικά σχέδιά μου στο μέλλον είναι να γίνω εθελόντρια στο «Χαμόγελο του Παιδιού». Τώρα που ξεκίνησα, δε θα σταματήσω ποτέ να ψάχνω πώς μπορώ να ενεργώ εθελοντικά και να βοηθώ τους συνανθρώπους μου. Η προσφορά και η βοήθεια σε όσους το έχουν ανάγκη, ιδίως στις μέρες που ζούμε και είτε έχει να κάνει με χρήματα, τρόφιμα, παρέα, φροντίδα, μαλλιά!, είναι μεγάλη υπόθεση. Μέσα από τέοιες δράσεις, νομίζω, γινόμαστε… άνθρωποι! Κι αυτό είναι που μετράει.

Συνέντευξη στο Θοδωρή Θεοχαρίδη.